ارزیابی زیست کارایی نیروگاه های حرارتی کشور با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها (dea

هدف بنگاه های اقتصادی همواره بر این اصل استوار است که حداکثر استفاده را از حداقل منابع به دست آورند و این اصل به تحصیل کارایی بالاتر در بنگاه ها اشاره دارد .از سوی دیگر امروزه در نظر گرفتن شاخص های آلودگی محیط زیست جهت آغاز و گسترش فعالیت صنایع مختلف امری جدی و اجتناب ناپذیر است چرا که آمارها گویای آن است که بزرگ ترین عامل انهدام و آلودگی محیط زیست درمیان عوامل انسان ساخت عبارت اند از: تولید، تبدیل و مصرف انواع انرژی و این درحالی است که نه تنها مصرف انرژی درجهان در سطح ثابتی باقی نخواهد ماند، بلکه پیش بینی ها حاکی از افزایش مصرف آن در سال های آتی است. نیروگاه های حرارتی به عنوان عمده ترین تولید کننده ی تولید برق در ایران از منابع مختلفی از جمله سوخت ، نیروی کار و سرمایه استفاده می نمایند .این رساله با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها (dea)در پی اندازه گیری زیست کارایی و کارایی فنی نیروگاه های حرارتی کشور و رابطه بین نوع سوخت و زیست کارایی می باشد . در این طرح تحقیقی ، 40 نیروگاه حرارتی برق ایران بین سال های 1386-1382مورد ارزیابی قرار گرفته است . بر اساس یافته های به دست آمده از روش dea و با استفاده از نرم windeapمیانگین زیست کارایی این نیروگاه ها به دست آمده است . و نتایج حاصل از این نرم افزار نشان می دهد که میانگین زیست کارایی نیروگاه های حرارتی کشور در طول دوره مورد نظر کاهش یافته است. و نتایج حاصل ازنرم افزارeviews نشان می دهد بین نوع سوخت و زیست کارایی رابطه معناداری وجود دارد .